Alles voor het vrije zicht op zee
Alle dagen zon en zee. Alsof het elke dag vakantie is. Van april tot en met september leven ze in hun strandhuisje aan Zee.
Zo rond de Kerst begint het al te kriebelen. Het liefst zou ik dan meteen weer naar het strand vertrekken’’, zegt Fred. Op 1 april worden de strandhuisjes elk jaar vanuit de winterstalling naar het strand gereden. ,,Na een week of twee schoonmaken en verstevigen zijn we er helemaal klaar voor. Als de poes meegaat, zijn we echt verhuisd’’, aldus Fred.
Ondanks het feit dat Lia en Fred in IJmuiden wonen, op nog geen tien minuten rijden vanaf het strand, piekeren ze er niet over zo nu en dan een dag in hun woonhuis door te brengen. Hooguit gaan ze er eens langs om een was te draaien en post op te halen. ,,Zodra we de duinpan over zijn, is het alsof alle zorgen van mij af vallen’’, vertelt Lia. ,,Ik slaap op het strand ook altijd stukken beter dan thuis.’’
Het huisje van Fred en Lia is gezellig ingericht met een slaapbank, eettafel, keuken, koelkast en logeerkamer voor de kleinkinderen. Toch is het leven in het strandhuisje nou ook weer niet een en al gemak. Riolering ligt er niet, dus is er een chemisch toilet. Op het dak van het huisje liggen zonnepanelen om stroom op te wekken, en om te koken is een gasfles nodig. Stromend water is er tegenwoordig wel. ,,Maar dat was ook niet altijd zo. Vroeger stond er tussen de strandhuisjes een soort primitieve pomp’’, vertelt Fred.
Zodra het weer het toe staat, gaat Lia zwemmen in zee en ligt Fred te bakken op zijn veranda. Bijkomend voordeel is dat hij als lid van de Reddingsbrigade vanuit zijn stoel een oogje in het zeil kan houden.
Fred heeft al vijftig jaar een huisje aan het strand. In 1980 dreef zijn huisje bijkans weg in een storm en in 2004 verwoestte een brand 162 huisjes op de winteropslag. Zijn eigen huisje ontsprong de dans maar net. Bij die gelegenheden vangen de buren elkaar op, want de strandhuisjes vormen samen net een dorp. ,,Je helpt elkaar een handje als dat nodig is’’, zegt Lia. ,,Wij zitten hier in een heel fijn wijkje.” Het gebrek aan luxe hebben de twee IJmuidenaren er graag voor over. Fred: ,,Alles voor die rode ploert aan de hemel en het vrije zicht op de zee.’’
